ترجيح معلمان به كلاسهاي حضوري
محمد داوري
از ميان گروههايي كه درگير آموزش و پرورش هستند شايد بيش از همه دانشآموزان مخالف و والدين موافق حضوري شدن كلاسها هستند چرا كه برگشت به مدارس پادگاني و تن دادن به قواعد و مقررات خشك مدارس كابوس بيشتر دانشآموزان به ويژه دانشآموزاني است كه چندان انگيزهاي براي تحصيل ندارند و از سويي بيش از همه والدين از مديريت فرزندانشان و وادار كردن آنها به حضور در كلاسهاي آنلاين و انجام تكاليف مدرسه خسته شدهاند و بهشدت علاقهمند هستند در صورت تامين و تضمين سلامت دانشآموزان، كلاسها حضوري برگزار شود. در اين ميان برخلاف تصور عموم مردم، معلمان ترجيح ميدهند كه كلاسها حضوري برگزار شود، چرا كه معلمان نيز در اين مدت كه كلاسها غيرحضوري برگزار شد علاوه بر ساعات رسمي برگزاري كلاسها، در طول شبانهروز درگير پيگيري انجام تكاليف و فعاليتها و پاسخ به پرسشهاي دانشآموزان و والدين بودند و در واقع تمام روز آنها و حتي ساعاتي از شب نيز به كارهاي مرتبط با درس و كلاس و مدرسه اختصاص داده ميشد ضمن اينكه از گوشي يا تبلت و لپتاپهاي خود استفاده ميكردند و هزينه اينترنت نيز برعهده آنها بود و اگر مزاحمتهايي كه براي اعضاي خانواده معلمان ايجاد ميشد را هم بخواهيم به آن اضافه كنيم مشخص خواهد شد كه كلاسهاي غيرحضوري براي معلمان بسيار سختتر و پرزحمتتر از كلاسهاي حضوري است لذا ترديدي نيست كه تقريبا همه معلمان ترجيح ميدهند كلاسها حضوري برگزار شود و اين تصور كه معلمان راحتطلب شدهاند و مخالف برگزاري حضوري كلاسها هستند، واقعيت ندارد. هرچند هستند معلماني كه به هر دليلي علاقهمند به غيرحضوري بودن كلاسها بوده و در صورت استمرار كلاسهاي آنلاين رضايت بيشتري خواهند داشت. البته نبايد اين واقعيت را هم ناديده گرفت كه تجربه معلمان در اين دو سال كرونايي در واقع گذري اجباري از شيوههاي سنتي بود و بايد دستاوردهاي مثبت آموزش غيرحضوري را حفظ كرد به عبارتي بهترين گزينه براي اينكه كيفيت آموزشي افزايش يابد استفاده از امكانات نرمافزاري و شبكههاي اجتماعي و دسترسيهاي آنلاين و ارتباطات آفلاين معلمان و دانشآموزان است كه در بحث بررسي تكاليف و فعاليتهاي درسي و ارايه پژوهشهاي دانشآموزي و برگزاري آزمونها و نظرسنجيها و به اشتراك گذاشتن تجربيات كاربرد گستردهاي دارد و علاوه بر سرعت بخشيدن به فعاليتها بر كيفيت آموزش هم خواهد افزود به ويژه براي برخي از درسها و برخي از مقاطع تحصيلي بشتر مصداق دارد.
اما متاسفانه يك نگراني عميق و گسترده هم وجود دارد كه سيستم مديريتي و اداري آموزش و پرورش با تمايل شديدي كه به بازگشت به گذشته دارد مانع استمرار تجربيات مثبت آموزش غيرحضوري شود و دوباره همان شيوههاي سنتي و كلاسهاي خشك سخنراني محور در مدارس مرسوم شود و در اين دنياي پر از امكانات متنوع و جذاب و شيوههاي مدرن و هيجانانگيز و تاثيرگذار، مدارس و كلاسهاي درس موجب كمانگيزه شدن و فراري دادن دانشآموزان از درس و مدرسه شوند.